Ontmoetingscentrum De Werf: een monument?
Vandaag, zaterdag 11 september 2021, was ‘onze’ Werf een locatie, in het kader van de Open Monumentendag Schiedam.
Kan je De Werf betitelen als monument?
Het pand, en zeker het interieur, zien er heden ten dage, nu niet bepaald uit als een monument, zoals wij dat in gedachten hebben, toch?
Neen hoor, het pand is zeker geen monument, maar het heeft wel een lange geschiedenis, althans, de plek waarop het is gevestigd. Een geschiedenis, die begint in 1648.
In dat jaar creëerde een pastoor, op de plek van De Werf, een schuilkerk in de vorm van een schuur ten behoeve van de Katholieke gemeenschap, hier uit de omgeving. Deze kerk werd in 1743, grootschalig verbouwd en jaren later werd dit nog maar eens herhaald.
Met de ingebruikname van de Jacobuskerk, aan de overkant van de weg, in 1890, werd de functie kerk, op onze locatie, overbodig. De opstal werd gesloopt en er werd op de fundamenten vervolgens een paardenstal gebouwd.
De boeren uit de omgeving, die met paard en wagen ter kerke gingen in de Jacobuskerk, konden nu hier hun paarden tijdelijk stallen, zodat de boeren zich, tijdens de kerkdienst, konden concentreren op de stichtelijke boodschap die daar werd verkondigd en zij zich dus geen zorgen behoefden te maken over het welzijn van hun paarden. Een soort kinderopvang dus, maar dan voor paarden. Na dat de boeren hun stichtelijke bagage weer wat hadden aangevuld en er weer een week op zouden kunnen teren, mochten de paarden weer worden ingespannen voor de sjees, en kon de reis naar huis worden ingeslagen.
Eind vijftiger jaren werden paard en wagen meer en meer vervangen door gemotoriseerde vervoermiddelen met als gevolg dat de behoefte aan tijdelijke opvang voor paarden tijdens het kerkbezoek minder en minder werd.
Tot dat besloten werd de paardenstal de paardenstal te laten en deze functie slechts als geschiedenis te laten voortbestaan.
Het pand kreeg wel weer een nieuwe functie, namelijk als clubgebouw voor de scouting en later voor de voetbal (VVK), om dan in de jaren ‘80 en later als ontmoetingscentrum te gaan functioneren. Die functie bezit zij nu nog, zij het aangepast aan de eisen van de huidige tijd.
Het interieur is van 2019; de geschiedenis vanaf 1648, het jaar van de Vrede van Münster, het jaar van het einde van de Tachtigjarige oorlog! Haast niet te bevatten hè!
Laten wij, nu in 2021, maar ook de komende jaren, maar vaak gebruik mogen maken van ‘ons’ pand!
Henk Ravensbergen 11 september 2021.